17 Şubat 2010 Çarşamba

ÇOK CANIM SIKILDI

Her geçen gün daha çok arıyorum hasretinin yokluğunu.
Belki de yeni farkına varıyorum gittiğin yerin dönüş biletiğini almadığını.
Bana meçhule giderken sıkma canını demiştin ya,
ÇOK CANIM SIKILDI dostum hem de ÇOK.
Her geçen gün daha iyi anlıyorum acı hayat hikayeni,
elinden gelse insanlığın suçunu üzerine alırdın sen.
Dönüş biletini almayı unutan da sen!
Bana giderken sıkma canını demiştin ya sen.
ÇOK CANIM SIKILDI dostum hem de ÇOK.
Bazı anlar yeni geçiyor gözlerimden.
Seni kabrine ben koymuşum,
gözyaşlarım toprağını sulamış,
bülbüller o an şarkılar söylemiş,
üzerine de birkaç kürek toprak atmışım.
Kusura bakma dostum öyle gerekiyor dediler.
Bana giderken sıkma canını demiştin ya sen,
ÇOK CANIM SIKILDI DOSTUM HEM DE ÇOK.

(Bu şiir, üç sene önce bugün yazılmış olup, 
45 yaşında Hak'kın rahmetine kavuşan Dayımın ölümünün üçüncü yılında ruhuna söylenmiştir.)

NEYZEN EMRE TOMBUL
  

1 yorum:

İlettiğiniz görüşün bir kimliği olsun,
lütfen ADInızı belirtiniz.

Takipçiler

Blog Içi Ara