YOLCU

Aldık gemiyi çıpadan,

ağzımız burnumuz ufka dayalı.
Geçtiğimizce silinen bir yol geliyor peşimizden.
Ucu ona buna şuna, bilmem kime bağlı.

Kardeşim gibi bir sarılış arkamda,

kalbi sırtımda atıyor.

Kurtardık gemiyi çıpadan,

adımlarımız ufka sayılı.

Solumda günahlarıma eşlik,

şahit bakkalın torunu.

Ufka bir durak kala,

inecek gemiye.

Sağımızda akşamdan tıraşlı Kemalist dağlar.

Havada yüzüme üşüyen komünist rüzgâr.

Arkamda kardeşim gibi bir sarılış,

kalbi sırtımda atıyor.

Düştü çıpanın teki,

yolda bir dost indi.

Koptu ikincisi,

buzkıran ufka değdi.

(Geminin ağzı burnu kan içinde)

Kaptan ve gemi,

güneş üzerimize söndü.

Arkamda kardeşim gibi bir özlem,

kalbi sırtımda, öldü.

Neyzen Emre TOMBUL

21/10/2010