Yalnız benim duymamı ister gibi.
Çarşafları dişliyor, kemiriyor tırnak darbelerin.
Senden artanların seviyor sana bakmalarımı.
O kendinde değildi diyecek anamın üstüne ettiğim bütün yeminler.
Şarkı sözüydü,
şiir olmuyor kalemlerimle çiğnettiğim defterler.
En çok beni doğururdun o zamanlarda sıfırlarının atıldığı.
Sene ikibindokuz küsürü.
İçme yasağı var dört duvar arasında seni beni.
NEYZEN EMRE TOMBUL
29.12.2009 00:34
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İlettiğiniz görüşün bir kimliği olsun,
lütfen ADInızı belirtiniz.