14 Ocak 2010 Perşembe

BİZ GELDİK

Ölmeye geldik dünyaya,
en iyi kelâm benden çıkmaz her defasında.
Dinlenirken fonumuz V sekiz motor çanlarıyla,
tüm sesli sessizlerim adam asmaca!
Her iç çekişinde peltek duyuruyor imgelerini tabiat ana apsolit kulağıma.
Ölmeye geldik dünyaya,
erkek yunuslar kendi ciğerinden agaşon yaralı,
kartaneleri havada lapa.
Çağın bulaşıcı hastalığı migren,
birbirimize bulaşıyor sözlü geçişlerden.
Ülseri tetikliyor,
çiğnetiyor gastirit ağızlara.
Bilirim en uzun ömür bile kısa.
AFEDERSİNİZ!
Biz,
PARDON!
SEVMEYE GELMİŞTİK DÜNYAYA.

NEYZEN EMRE TOMBUL

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İlettiğiniz görüşün bir kimliği olsun,
lütfen ADInızı belirtiniz.

Takipçiler

Blog Içi Ara