CUMARTESİ

Çok zaman oldu ney üflemeyeli.
Yazmayalı can çekişen bir aşk şiiri.
Kalem unuttu el yazımı, dokunup okşamalarımı.
Kamış başpare altından yüzüme bile bakmıyor.
Günlerden cumartesi.
Dün geceden beri.
Karşı kıyının şampiyon takımın arabaları.
Komaları çiğnenmiş nodülü azmış kornaları.
Bizim kıyıda denizin hemen yakınında martıların bir altında,
Hafız Burhan edasında.
Re üzerinden genişliyor.
Balıkları yemliyor kürdili hicazkar.
Günlerden yaz üzerinden cumartesi.
Dün geceden beri.
Yazılmıyor bu mevsimde cumartesi eşliğinde büyük bir aşk şiiri.
Çok zaman oldu aşık olmayalı,
bitik bir aşk şiiri yazmayalı.
İçten sabaha geçkili,
zirgüleli hicaz taksimi yapmayalı.
Hey Aşıklar!
Mum ışıklı sofranızdan,
birbirinizin gözlerine bakarken otlandım.
Fısıldaşmalarınızı duydum.
(Kavgalarınızı ayırmadım.)
Sevip ayrıldığınız günü biliyorum.
İki kişi sevişemediniz hiç.
Haftanın altı günü ben ortanızda uyudum,
Cumartesi hariç!
Şiir çocuklarım hikayelerinizle beslendi büyüdü.
Erkek olanlar askerliğini bile yapıp geldi.
Günlerden, gecelerden yaz içerisinde bugün, yarın, öbür gün.
Haftada yedi çekiyor Cumartesi.
Üflenmiyor ney,
kulakta çoklu sivrisinek senfonisi.
Yazılmıyor sayfaya hapis bir aşk şiiri daha.
Cumartesi günü ve gecesi.

NEYZEN EMRE TOMBUL

30/06/2009 14:29