KAÇIP GİTSEYDİN

Kaçıp gitseydin bir dinlenme molası,

umurumu da götürürdün yanında.

Özlemin de olmazdı o zaman.

Nefsim kör olur,

çalmaz söylemezdi.

Kaçıp gitseydin bir kuşluk vakti,

genzimden çıkan sese güvenip.

Uykularım kör olur,

görür göstermezdi.

Kaçıp gitseydin güneş saklanırken henüz dinlenmişliğime,

gece başa alıp sarıp dururdu.
Dünyaya bana.

Kaçıp gitseydin rüzgarı da arkana alıp,

deniz ölünü getirirdi sularıma.

Umurumu da.

Özlemin yalnız hasat aylarında,

çalar söyler,
nefsim son defa.

NEYZEN EMRE TOMBUL

20/11/2009 20:59 - 30/11/2009 23:48