En sevdiğim şehir, siyah tennure giymiş bir semazenin eteğinde zikrediyor.
Bir yıldız daha söndü, ışığı gözlerimin önünde ruhu mestediyor.
Şu deli esen rüzgarların sahibi sen misin.. En sevdiğim kadın, şu dağın gölgesindeki bir uçurtmanın eşliğinde arşa yükseliyor.
Bir savaş daha bitti!
Külleri sayfalarımı yakıyor. Ey Tanrım! Zeminin, zamanın, içi nde nefes alan kuru kalabalığın, içi beni, dışı denizleri yakan, o gözlerin de sahibi sen misin..
Bir hayal ki en büyük umutlara sarıldı.
Büyük bir gemi, küçük koylara sığındı.
Bir kamış ki en büyük sırlarla sulandı.
Neyzen'in nefesi, iblisi(!) bile yakıyor.
NEYZEN EMRE TOMBUL
28/05/2007
Bir hayal ki en büyük umutlara sarıldı.
Büyük bir gemi, küçük koylara sığındı.
Bir kamış ki en büyük sırlarla sulandı.
Neyzen'in nefesi, iblisi(!) bile yakıyor.
NEYZEN EMRE TOMBUL
28/05/2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İlettiğiniz görüşün bir kimliği olsun,
lütfen ADInızı belirtiniz.