Saati görmüyorum, yelkovanın tıngırdamasından biliyorum!
Şiirden döndüm, yatakta uzanıyorum, uyumuyorum.
Bir adam çullandı üzerime, bütün bildiklerini baktı yüzüme!
Yüzü kir beyazı, dona kaldı gölgesi, korkumun siyahı.
Bir adam boğazladı dün gece beni, korkudan gribim kaçtı.
Ruhumun etkisiz çırpınışı, darağacına takıldı en derin uykunun yaprak rüyası.
Bir daha ıslattım otuz yıl önceki pikemi, çarşafımı.
Gece saat dördüm dörttü!
Bir adam boğazladı beni.
Yirmi parmağının izi hala üzerimde.
Şiirden gelmiştim, uyumuyordum.
Bütün bildiklerini baktı yüzüme.
NEYZEN EMRE TOMBUL
21/04/2009
21/04/2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İlettiğiniz görüşün bir kimliği olsun,
lütfen ADInızı belirtiniz.